Ολοι ντοπάρονται

Πάλι πέσαμε από τα σύννεφα. Στο τέλος θα χτυπήσουμε!

Είμαστε αφελείς ως λαός ή ως άτομα?

Πιστεύει κανείς ότι αυτά τα ρεκόρ που γίνονται οφείλονται σε νέες τεχνικές προπόνησης?

Πιστεύει κανείς ότι το ανθρώπινο είδος εξελίσεται συνεχώς και κυρίως τις τελευταίες δεκαετίες έτσι ώστε να βγαίνουν συνεχώς υπερ-αρσιβαρίστες, υπερ-κολυμβητές, υπερ-άλτες και όλα τα υπερ-άλλα?

Ο μόνος τρόπος να γίνονται αυτά που γίνονται είναι η ΝΤΟΠΑ. Διαφορετικά τα ρεκόρ θα είχαν γίνει όλα στην αρχή του προηγούμενου αιώνα και θα είχαν σταθεροποιηθεί.

Θέλουμε λοιπόν να κάνουμε σαν έθνος πρωταθλητισμό?

Να βγάλουμε λοιπόν το επάγγελμα του αθλητή βαρύ & ανθυγιεινό (που είναι της μόδας τελευταία) να εξηγήσουμε στα παληκάρια (και τα κορίτσια σαν παληκάρια μοιάζουν) ότι τα καλά κόποις κτώνται και αν θέλουν αργομισθίες (να τρέχει ο μισθός στην υπόλοιπη ζωή χωρίς να κάνουν τίποτα) τότε θα κάνουν ότι κάνουν όλοι οι άλλοι αθλητές σε όλο τον κόσμο: ΝΤΟΠΑ.

Ομολογώ ότι δεν έχω καταλάβει γιατί θα πρέπει να είμαι εθνικά υπερήφανος όταν ένας έλληνας σηκώνει πιό βαριά σίδερα από ένα τούρκο (π.χ.). Υποθέτω ότι για λίγο γινόμαστε όλοι μπετατζήδες.

Αν όμως αυτό είναι που θέλουμε σαν έθνος, να είμαστε έτοιμοι να πάμε μέχρι το τέλος.

Θα το καταλάβαινα αν κάποιος έλληνας πανεπιστημιακός έπαιρνε το NOBEL φυσικής (τι είπατε? να αφήσω τις μαλακίες?!?- οι πανεπιστημιακοί απεργούν, δεν έχουν χρόνο για φυσική) αλλά αυτά δεν γίνονται με ΝΤΟΠΕΣ (αν και έχουν αρχίσει σιγά σιγά και αυτοί...)

Σας παρακαλώ όμως...

Μην το παίζετε αφελείς και κυρίως: μην πέφτετε από τα σύννεφα! Θα χτυπήσετε!