Οι πρώτες 100 ημέρες

Τρείς μήνες (100 μέρες) αρκούν συνήθως για να φανεί πως θα πάει μια κυβέρνηση.
Τρία χρόνια είναι αρκετά για να δούμε που πήγε τελικά.
Ο ένας μήνας μόλις αρκεί μόλις για κάποιες ενδείξεις.
Αφού αισίως απαλλαχτήκαμε από την συμμορία του Καραμανλή (η πρώτη φορά που μια κυβέρνηση λειτούργησε ως συμμορία - δομημένα, βατοπαίδι κλπ) ήρθε η σειρά του Παπανδρέου να μας δείξει περί τίνος πρόκειται.
Η πρώτη εντύπωση είναι το "βαδίζω και παραμιλώ".
Δεν μπορώ να πως ότι έχω καταλάβει ποιός είναι ο στόχος (είναι πολύ να μιλάμε για όραμα) αυτής της κυβέρνησης). Που θέλει να βρίσκεται η χώρα στο τέλος της 3ετίας (οι 4ετίες δεν υπάρχουν πια)?

 Εχουμε ένα πρωθυπουργό ο οποίος μόλις βρεί ευκαιρία φεύγει για το εξωτερικό. Όπως ο Καραμανλής έφευγε για Ραφήνα.
Υπάρχει λόγος που κανείς δεν θέλει να κυβερνήσει αυτό τον τόπο??
Γιατί τότε σκίζονται να πάρουν το γκουβέρνο??

 Έχουμε ένα "τσάρο" της οικονομίας του οποίου η πρώτη κίνηση ήταν να πάει στην ΕΕ και να παρακαλέσει:
Έχουμε χρεώσει τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Έχουμε φάει σε αυτοκίνητα και καλοπέραση τα λεφτά που θα βγάλουν τα επόμενα 50 χρόνια.
Σας παρακαλούμε, μπορούμε τώρα να προχωρήσουμε και στα δισέγγονα μας???
Και λόγω του ότι έχουμε και κοινό νόμισμα μπορούμε να φάμε λίγα και από τα λεφτά των δικών σας παιδιών??
Οι ευρωπαίοι μας αντιμετώπισαν με ενθουσιασμό:
Βρε, που τους βρήκαμε αυτούς τους μαλάκες ?!?!?
Η αντιπολίτευση (κυρίως η αριστερά) αγανάκτησε και ζήτησε επανάσταση:
Αγνοήστε την ΕΕ!! Δικά μας είναι τα παιδιά, δικά μας τα εγγόνια.
Αμα θέλουμε τα πουλάμε, άμα θέλουμε τα γαμάμε.
Σιγά μη τα ρωτήσουμε τι θα κάνουμε τα λεφτά που θα βγάλουν όταν μεγαλώσουν. Ούτως ή άλλως αγράμματα τα αφήνουμε. Πως θα βγάλουν λεφτά ?!?!?
Δυστυχώς οι μεγαλοστομίες είναι για μεταξύ μας γιατί όπως γνωστό ζούμε με δανεικά και γλώσσα βγάζεις όταν δανείζεις, όχι όταν δανείζεσαι!
Πώς λοιπόν θα ξεπληρώνονται τα δανεικά??
Βήμα πρώτο: λιγότερα έξοδα.
Τέλος τα stage! Εδώ φάνηκε όλος ο παραλογισμός της Ελληνικής Κοινωνίας. Βγήκαν διάφοροι και μας είπαν ότι το Κράτος που έχει δεκαπλάσιους υπαλλήλους από όσους χρειάζεται δεν θα μπορεί να λειτουγήσει χωρίς εκπαιδευόμενους.
Ακούσαμε και το καταπληκτικό: Η νομαρχία Θεσσαλονίκης (λέει ο Νομάρχης-ναι ο Ψωμ!) έχει 2.500 υπαλλήλους!!!! Το μαγαζάκι δεν θα έπρεπε να χρειάζεται πάνω από 200.
Αλλά τι ζόρι τραβάνε?? Ο μαλάκας πληρώνει.

Το δεύτερο που κάνανε ήταν να διακόψουν την απόσυρση. Κάνανε άριστα.
Εδώ χρειάζεται λίγο επεξήγηση. Ορισμένοι ελαφρόμυαλοι νομίζουν ότι η απόσυρση είναι καλό μέτρο αλλά...
Οι εισαγωγείς αυτοκινήτων έχουν διασυνδέσεις με την ΝΔ (είπαμε: συμμορία). Δίνουν λεφτά στα στελέχια και παίρνουν απόσυρση, μείωση του φόρου για μεγάλα αμάξια κλπ.
Το ίδιο έκανε Μητσοτάκης - Μάνος.
Το ίδιο έκανε και ο Καραμανλής.
Το αποτέλεσμα είναι ότι σε περίοδο κρίσης που μειώθηκε το συνάλλαγμα από Ναυτιλία και Τουρισμό, εμείς στέλναμε το υστέρημα μας στην Ιαπωνία, Κορέα, Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία.
Πόσο μαλάκας (ή πουλημένος) μπορεί να είναι ένας πολιτικός?

Για τον Παπ η απόφαση ήταν σωστή αλλά εύκολη.

 Στα δύσκολα (όπως στο λιμάνι) να τον δούμε!