Φυσική Επιλογή

Χρόνια τώρα με προβλημάτιζε το θέμα της Ελληνικής Γλώσσας.
Πως είναι δυνατόν οι αρχαίοι έλληνες να έχουν μια τόσο πολύπλοκη καλοδουλεμένη γλώσσα και οι νεοέλληνες με ζόρι να ψελίζουν μια απλοποιημένη συγγενική διάλεκτο?
Για παράδειγμα εμείς θεωρούμε ότι η δοτική είναι περιττή. Επίσης αρχίσαμε να περιορίζουμε και την γενική του πληθυντικού. (πχ. αρχαία: οι θύρες, των θυρών, νέα: οι πόρτες, των πορτών?)
Τα απαρέμφατα είναι περιττά πλέον, η μέση φωνή δεν χρειάζεται και για πολλές έννοιες χρησιμοποιούμε πλέον νοήματα (π.χ. μούτζες) ή τον εμπλουτισμένο όρο γενικής χρήσεως: "μαλάκα".
Πολλά τέτοια παραδείγματα απλοποίησης της γλώσσας έχω συναντήσει, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μου. Αν δεν είχατε ποτέ τέτοιο προβληματισμό μην συνεχίσετε την ανάγνωση. Προφανώς πραγματεύομαι ένα πρόβλημα που δεν έχετε.