Η απεργία

Από όλες τις κοινωνικές τάξεις ακούμε αυτές τις μέρες για το δικαίωμα στην απεργία. Ποιό δικαίωμα??
Το ότι έχουμε ξεφύγει είναι γνωστό αλλά τουλάχιστον να το ξέρουμε ότι λέμε μαλακίες!
Πάμε λοιπόν (και γρήγορα):

• Η απεργία είναι δικαίωμα για τους εργάτες!
• Άντε, για όλους τους μισθωτούς.
• ΔΕΝ είναι δικαίωμα για τους επιχειρηματίες - απλά δεν προβλέπεται.

Οι άνθρωποι που εργάζονται για το μεροκάματο (άντε το μισθό) μπορούν να αποστερήσουν τον εργοδότη από την εργασία τους ως μέσο πίεσης για κάποια διαπραγμάτευση.
Στην Ελλάδα μόνο αυτό δεν γίνεται! Θυμάμαι κάποια εποχή που απεργούσαν οι εργάτες. Θυμάμαι την μεγάλη απεργία στην Λάρκο, στο Μπαρουτάδικο και άλλες πολλές απεργίες (κανονικές: από αυτές που απεργούν οι εργαζόμενοι και ο εργοδότης προσπαθεί να σπάσει την απεργία).
Στην συνέχεια οι εργοδότες βρήκαν την λύση: Διέφθειραν τους συνδικαλιστές.
Τους έδωσαν προνόμια:

• Δικαίωμα να πληρώνονται χωρίς να εργάζονται
• Λεφτά (Πρόσθετα επιδόματα)
• Ασυλία (κάτι όπως στα reality στην TV) από απολύσεις.
• Συμμετοχή στα Διοικητικά Συμβούλια
• Συμμετοχή στο ποιος προσλαμβάνεται και ποιος όχι
• Μετεξέλιξη σε πολιτικές θέσεις (βολευτές, τοπική αυτοδιοίκηση κλπ). Σε όλα τα κόμματα και όχι μόνο στα λεγόμενα εργατικά.

Από το 1984 δεν θυμάμαι κάποια απεργία στην Ελλάδα (κανονική, όχι δήθεν). Οι συνδικαλιστές πήραν όλα τα οφέλη για πάρτη τους και έγιναν ξεχωριστός επαγγελματικός κλάδος. Όπως λέμε Φαρμακοποιός, Συμβολαιογράφος, Δικηγόρος, Συνδικαλιστής, Μηχανικός, Λογιστής κλπ. Είναι δε από τα καλύτερα επαγγέλματα. Το μόνο που δεν χρειάζεται να δουλεύει για να πληρώνεται.
Τα τελευταία χρόνια με την κρατικοδίαιτη οικονομία που φτιάσαμε βλέπουμε ένα νέο φαινόμενο:

Απεργούν οι εργοδότες. Οι επιχειρηματίες. Οι ωφελημένοι από το κράτος. Εναντίον του κράτους.

• Απεργούν οι τσιφλικάδες και οι κτηματίες. Όχι οι εργάτες της γης τους. Αυτοί συνεχίζουν να δουλεύουν στα χωράφια. Oι χοντροί τσιφλικάδες (προφανώς δεν πιστεύετε ότι υπάρχει χοντρός εργάτης της γης, είναι αδύνατον...) διαμαρτύρονται γιατί το κράτος (εμείς δηλαδή) τους δίνει λιγότερα από όσα αυτοί κρίνουν ότι τους λείπουν.
• Απεργούν οι επιχειρηματίες των μεταφορών. Όχι οι οδηγοί. Αυτοί περιμένουν στο σπίτι περιμένοντας να τους φωνάξουν για το μεροκάματο. Οι επιχειρηματίες ζητάνε από το κράτος να μην μειώσει τα προνόμια που τους έδωσε σε βάρος ημών των υπολοίπων.

Όλοι αυτοί τώρα, στην “απεργία” τους, δεν στρέφονται εναντίον των πολιτικών (από αυτούς υποτίθεται ότι διεκδικούν). Δεν πηγαίνουν στα υπουργεία. Δεν κατασκηνώνουν στην Βολή.
Γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο εχθρός τους είναι η κοινωνία.
Εναντίον της στρέφονται.
Πιάνουν αιχμάλωτο όποιον βρουν τη στιγμή που πάει στο σπίτι του ή στη δουλειά του και τον εκβιάζουν.
Στα δε τηλεοπτικά κανάλια όλοι αναγνωρίζουν το δικαίωμα στην απεργία.

Στους επιχειρηματίες !