Χορηγίες, δώρα και μίζες

Πότε ένα δώρο είναι μίζα, πότε μια κατάθεση είναι χορηγία και πότε δωροδοκία?
Μήπως τα πράγματα είναι μπερδεμένα και είναι λογικό, ότι οι πολιτικοί μας μπερδεύονται και τα παίρνουν χωρίς να το καταλαβαίνουν?
Η αλήθεια είναι ότι μερικοί είναι τόσο ηλίθιοι που αρχίζω να το πιστεύω οτι πράγματι νομίζουν ότι το 10% είναι νόμιμο.
Για να δούμε όμως πως έχει η κατάσταση γιατί τα πράγματα δεν είναι τόσο μπερδεμένα όσο θέλουν να τα παρουσιάζουν:
  • Μετρητά απαγορεύονται ως δώρο.
  • Επιχειρηματικό δώρο πρέπει να έχει αξία μικρότερη από € 30.
  • Σε εξαιρετικές περιπτώσεις μπορεί να φτάσει τα € 50. Ειδικό αντικείμενο, σε λιγότερο από 10% από τους δωρολήπτες και όχι συχνά σε κάθε δωρολήπτη.
  • Το δώρο πάντοτε και χωρίς εξαιρέσεις παραδίδεται στον χώρο εργασίας του λήπτη με φανερό το όνομα του αποστολέα. Στην συνέχεια ο δωρολήπτης μπορεί να το πάρει μαζί του.
  • Αν το δώρο ξεπερνά τα € 50 τότε αυτό ανήκει στον εργοδότη του δωρολήπτη. Ο δωρολήπτης μπορεί να το παραλάβει αλλά θα το κρατήσει στο γραφείο του και θα το αφήσει εκεί αν φύγει. Αν δεν το θέλει θα το παραδώσει στον εργοδότη που θα το κάνει ότι θέλει.
  • Ταξίδια, εισητήρια, κλπ μόνο μέχρι € 50 με ενημέρωση του εργοδότη.
  • Πρόσκληση για έξοδο (πχ. εστιατόρια με έξοδα πληρωμένα) μόνο με ενημέρωση & έγκριση του εργοδότη. Γενικά τα πολλά παρεδώσε με συνεργάτες στην δουλειά αποφεύγονται.
  • Η ευθύνη για τήρηση των παραπάνω είναι του δωρολήπτη και όχι του δωρητή.
Χορηγίες. Δηλαδή κάποιος ενστερνίζεται τους στόχους του οργανισμού που δουλεύεις και θέλει να συνεισφέρει.
  • Για κάθε χορηγία πρέπει να δίνεται απόδειξη. Η απόδειξη δίνεται την ίδια στιγμή με την χορηγία. Ποτέ και για κανένα λόγο δεν δίνεται την επόμενη μέρα.
  • Μέχρι €30 μπορεί να είναι ανώνυμα και μετρητά (κουπόνια κομμάτων).
  • Για μεγαλύτερα ποσά οι καταθέσεις γίνονται σε ειδικό λογαριασμό σε Τράπεζα που έχει ανακοινωθεί στον τύπο ή / και στο Διαδίκτυο.
  • Χορηγίες δεν γίνονται δεκτές από εταιρείες ή ανθρώπους που έχουν σχέση προμηθευτή, πελάτη, αντίδικου ή οικονομικό συμφέρον από τις αποφάσεις του χορηγούμενου.
Τί ακούσανε, λοιπόν, τα αυτάκια μας τον τελευταίο καιρό?
  • Ο Τσουκάτος πήρε "χορηγία" €1 μύριο χωρίς παραστατικά, χωρίς λογαριασμούς, χωρίς τίποτα. Και είναι έξω (από τη φυλακή). Ο Σημίτης δεν άκουσε, δεν έμαθε, δεν έχει άποψη.
  • Ο Μαντέλης πήρε σε λογαριασμό στην Ελβετία χορηγία (200+250+...) χωρίς απόδειξη, χωρίς τίποτα. Ο Σημίτης εδώ τράβηξε γραμμή και διαφώνησε! Και αυτός είναι έξω.
  • Ο Τσιριάκος ξέχασε για ένα χρόνο να πληρώσει την οικοσυσκευή (ο-ο), αλλά μόλις βγήκε στις εφημερήδες την πλήρωσε. Ο παππούς του (ο επίτημος) ήταν πολύ περήφανος για τον εγγονό του.
  • Για όλα φταίει η Siemens και πρέπει να τιμωρηθεί. Όπως έχουμε πει η Siemens τη δουλειά της κάνει, οι υπεύθυνοι είναι οι δωρολήπτες. Αυτοί πρέπει να τιμωρηθούν. Αν τιμωρηθεί η Siemens είναι σαν να λέμε ότι όποιος ξαναβγάλει τα άπλυτα στη φόρα θα φάει το κεφάλι του.

Να πω και μια ιστορία από τα νιάτα μου. Πάνε εικοσιτόσα χρόνια που ήμουν υπεύθυνος έργου σε ένα μεγάλο έργο (κάτι δις δραχμές) στο δημόσιο. Έκανα προδιαγραφές, έκανα διαδικασίες προμήθειας, κατοχύρωσε η επιτροπή τον διαγωνισμό, έφτιασα επιτροπές παραλαβής, παραλάβαμε τον εξοπλισμό και υπέγραψα να πληρωθεί ο ανάδοχος.

Ήρθε λοιπόν ένα παλικάρι από τον ανάδοχο και μου πρότεινε να μου κάνει ένα δώρο για την προμήθεια που ολοκληρώθηκε γρήγορα και χωρίς προβλήματα.
"Άσε, του λέω, δεν χρειάζεται."
Αν τα είχα πάρει θα έφταιγε αυτός? Ήταν εγκληματίας? Έπρεπε να φωνάξω την αστυνομία και να τον κλείσουμε φυλακή?
Αυτά είναι μαλακίες. Αυτός έκανε την δουλειά του. Αν τα έπαιρνα, θα έφταιγα εγώ και μόνον εγώ.
Γιατί δεν τα πήρα? Ιδιοτελείς λόγοι: Οι άνθρωποι είχαν και σύμβαση συντήρησης - υποστήριξης. Αν έπαιρνα το δώρο, θα έμπλεκα και δεν είχα λόγο να το κάνω. Θα έπρεπε να ξεχρεώσω. Όπως έπρεπε να ξεχρεώσουν όλοι αυτοί οι πολιτικοί.
Πόσο ήταν το "δώρο"? Δεν έμαθα. Του το ξέκοψα αρκετά γρήγορα και κάθετα ώστε να μην μάθω ποτέ.
Μου ξαναέγινε πρόταση? Διαπίστωσα στον επόμενο διαγωνισμό (μεγάλο έργο είπαμε) ότι όλοι σχεδόν στην επιτροπή ήταν στο κόλπο. Είπα μια δικαιολογία και έφυγα από την επιτροπή (δεν παρουσιάστηκε πρόβλημα - πολλοί πρόθυμοι να μπούνε). Διαφορετικά θα έπρεπε να κάνω το μαλάκα ή να μαλώνω συνέχεια για όλα τα θέματα.
Είμαι ακόμα στο δημόσιο? Από τους λίγους ανθρώπους που απολύθηκαν από το δημόσιο (ως ανεπαρκής, με άριστες κρίσεις -10- σε όλα τα χρόνια, από όλους τους κριτές, σε όλους τους τομείς).
Ο Υπουργός που με απέλυσε (με προσωπική εντολή) δεν επανεξελέγη ποτέ βολευτής (το πάλεψε πολύ) παρ' ότι πρωτοκλασάτος (όχι, εγώ δεν είχα καμιά σχέση).



2 σχόλια:

  1. Φυσικά συμφωνώ με όλα όσα γράφεις και ιδιαίτερα με την προσωπική στάση έναντι των "ανθρώπων" που κάνουν τη δουλειά τους (άλλωστε την ίδια ακριβώς στάση κρατάει και μέλος τους οικογένειάς μου) όμως,
    έχω την γνώμη πως πρέπει να καταλογιστεί ΚΑΙ ευθύνη στους δωρητάς. Αυτούς τους "επαγγελματίες" που με την οικονομική ισχύ τους "μας κυβερνάνε" στην ουσία. Οι πολιτικοί είναι τα ... τσιράκια τους, οι θυρωροί τους και λίγο πιο κει οι "υπέροχοι" δημοσιογράφοι.

    Το όλο θέμα βεβαίως περιπλέκεται γιατί ποιός μπορεί να τα βάλει με τους "έχοντες και κατέχοντες";

    Το φτωχό μου το μυαλό σκέφτεται πως για τα "ρετιρέ" δεν φτάνουν οι γνώσεις μου για να προτείνω λύσεις, για τα μικρά όμως,
    για τα απλά όμως,
    για μικροκαθημερινά μας όμως,
    γιατί ρε γαμώτο να μην πει ο καθένας από εμάς: όχι κύριε, δεν θέλω ... χορηγία, δεν αξίζει η δουλειά σας, δεν την παίρνετε, να περάσει ο επόμενος.
    Στα "ισόγεια" να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε, διότι εκεί μπορούμε. Είναι προσωπικό μας θέμα, όπως ακριβώς το δικό σου.

    Καλό απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το θέμα είναι πως είναι στημένη η μηχανή ώστε να μην συμβαίνουν αυτά που δεν πρέπει.
    Δεν ενδιαφέρει αν θα τιμωρηθούν αυτοί που φταίνε. Σημασία έχει να είναι δύσκολη η "διαδικασία".
    Αυτό που γίνεται σήμερα είναι οτι ο πολιτικός (δωρολήπτης) προστατεύεται ό,τι και να έχει κάνει, ενώ αν ο δωρητής μιλήσει, θα φάει το κεφάλι του.
    Και η μηχανή καλά κρατεί. Αν όμως γινόταν το αντίθετο, δηλ. προστατευόταν όποιος μιλούσε (πχ. δώσε Siemens ονόματα υπουργών και αυτομάτως σταματούν όλες οι διώξεις για όλους τους ανθρώπους σου και την εταιρεία), ενώ τα αδικήματα των υπουργών να μην παραγράφονται ποτέ, τότε τα πράγματα θα ήταν δύσκολα.
    Τώρα όλοι ρίχνουν τις ευθύνες στον συνυπεύθυνο (πχ. Siemens) κλείνοντας το μάτι σε όλους του μελοντικούς δωρητές: αν μιλήσεις εσύ θα την πληρώσεις και εγώ θα βγω καθαρός)

    ΑπάντησηΔιαγραφή