Υπάρχουν κωμωδίες πολύ καλύτερες από τις σαχλαμάρες του Hollywood. Θυμάστε τότε που 11 μύρια άνθρωποι έβλεπαν (στην TV) τη γυναίκα γνωστού πολιτικού (που μόλις είχε σπάσει τα παγκόσμια ρεκόρ μόρφωσης, όταν μέσα σε δύο-τρία χρόνια γινόταν από νηπιαγωγός, γιατρός με διδακτορικό και ειδικότητα χειρουργού, κάτι που οι καλύτεροι της φυλής θέλουν 20-30 χρόνια!!!), αυτή λοιπόν η γυναίκα έβγαινε από το μαιευτήριο με τα δίδυμα που μόλις είχε γεννήσει. Έκανε δηλαδή σε 2 ώρες αυτό που οι υπόλοιπες γυναίκες θέλουν 9 μήνες (άντε μέχρι 7 οι γρήγορες).
Άλλη κωμωδία ήταν όταν οι ίδιοι 11.000.000 άνθρωποι πίστευαν τον Γκούφη όταν τους έλεγε ότι οι κλεψιές του Καραμαν Αλή (του γνωστού πολιτικού που λέγαμε) ήταν τελείως διαφορετικές από τις κλεψιές του πατέρα του και της δικής του συμμορίας και λόγω αυτού του λόγου οι ξένοι δεν θέλουν πλέον να μας δανείζουν. Οι άτιμοι οι αριθμοί όμως που δεν καταλαβαίνουν από κωμωδίες μας λένε ότι οι ξένοι σταμάτησαν να μας δανείζουν στα μέσα του Οκτώβρη του 2009 όταν ο "υπάρχουν λεφτά" άρχισε να μοιράζει τα λεφτά μας, ως "επίδομα αλληλεγγύης" σε όλους τους έκπληκτους φοροφυγάδες!!
Εκτός από κωμωδίες βέβαια υπάρχουν και περιπέτειες. Ήταν συναρπαστικό να παρακολουθεί κανείς την εξέλιξη του Βασίλη του Πόρτα (Bill Gates) να χτίζει μια αυτοκρατορία κάνοντας βέβαια κάποιες χοντρές μαλακίες αλλά και μια σειρά αριστοτεχνικές κινήσεις. Πως ξεκίνησε ως υπεργολάβος της IBM πουλώντας ένα πρόγραμμα που το είχε αγοράσει από άλλους (DOS) και έφτασε στην κορυφή της διατροφικής αλυσίδας. Μέχρι που δεν υπήρχε τίποτα άλλο να πετύχει και τα παράτησε (δύσκολο για τον άνθρωπο να μην έχει στόχους).
Σήμερα ζούμε τον μεγάλο πόλεμο Merkel - Obama. Μην ξεχνάμε ότι η πατρίδα του Γκούφη της διασποράς έφερε τον κόσμο στην κατάσταση που είναι. Οι Αμερικάνοι δημιούργησαν μια τεράστια κρίση που είχε ως αποτέλεσμα να μεταφερθεί μεγάλο μέρος του Παγκόσμιου Πλούτου σε αμερικάνικα χέρια και να κινδυνεύει να διαλυθεί η Ευρωζώνη με πρώτο και μεγαλύτερο θύμα την αφεντομουτσουνάρα μας (γιατί είμαστε τελείως μαλάκες - αλλά αυτό το ξέρουμε ήδη).
Η Άντζελα όμως δεν είναι Γκούφη (το κορίτσι έχει ένα ρημάδι διδακτορικό σε Κβαντική Χημεία ο δε περίεργος τύπος που είναι δίπλα της είναι καθηγητής Κβαντικής Χημείας σε Πανεπιστήμιο του Βερολίνου) και δεν γούσταρε που οι Αμερικάνοι πάνε να της χαλάσουν το μαγαζάκι και αποφάσισε να τους το χαλάσει πρώτη. Εδώ θα μπούμε λίγο στα δύσκολα αλλά μείνετε μαζί μου, θα τα απλοποιήσω όσο γίνεται γιατί είναι συναρπαστικό το παιχνίδι.
Το κορίτσι μας (το οποίο παρεπιπτόντως στον ελεύθερο της χρόνο έμαθε ρώσικα και πήρε και βραβείο, όταν ο δικός μας ο Γκούφη δεν έχει καταφέρει, σε κάτι λιγότερο από 60 χρόνια που το παλεύει, να μάθει Ελληνικά) λοιπόν έχει ένα μαγαζάκι (Γερμανία) που
- έχει τα χρέη του αλλά όχι πολλά (πολύ λιγότερα από τους Έλληνες)
- οι άνθρωποι του δουλεύουν αλλά όχι πολύ (πολύ λιγότερο από τους Έλληνες)
- οι άνθρωποι του παίρνουν ψηλούς μισθούς (πολύ μεγαλύτερους από τους Έλληνες)
- οι άνθρωποι όμως που διοικούν ξέρουν τι κάνουν και έφτιαξαν ένα εξαγωγικό μαγαζί.
Έδωσαν και αυτοί λοιπόν κάτι λεφτά στις Τράπεζες να μην κλείσουν, έδωσαν κάτι δάνεια στις μεγάλες επιχειρήσεις για τον ίδιο λόγο, και σιγά σιγά το μαγαζάκι πήρε πάλι μπροστά.
Σαν τον λύκο, λοιπόν, που μόλις έγλυψε τις πληγές του, γυρνάει να δει αυτόν που τις προκάλεσε. Αυτός δε που τις προκάλεσε δεν είναι (δυστυχώς για αυτόν) σε αντίστοιχα καλή κατάσταση. Οι αμερικάνικες εταιρείες μπορεί να έκλεψαν τον πλούτο των ηλιθίων (όχι όλων - ρίχτε μια ματιά στην Κίνα - θα τα πούμε άλλη φορά αυτά), αλλά το αμερικάνικο κράτος είναι σε άθλια κατάσταση.
Το παρακάτω γράφημα θυμίζει περισσότερο την Ελλάδα (Reagan=Papandreos, Bush=Mitsotakis, Clinton=Simitis, Bush=Caraman Ali+40 thieves, Obama=Goofy) παρά την Γερμανία.
H California & το Illinois (Σικάγο) είναι στην λίστα των υπό χρεωκοπία αμέσως μετά το Ιράκ (εκεί που έχουμε αριστεύσει εμείς).
Θυμηθείτε τώρα ότι με την παγκοσμιοποίηση δεν έχει σημασία ποιος ρίχνει χρήμα στην οικονομία. Τα λεφτά που ρίχνουν οι Αμερικάνοι στην δική τους οικονομία θα καταλήξουν στην Κίνα και στη Γερμανία μέσω των αυξημένων εισαγωγών καθώς και τα λεφτά που θα ρίξουν οι Γερμανοί (αν, λέμε) θα καταλήξουν στην Αμερική (προφανώς τμήμα αυτών, όχι όλα). Οι Αμερικάνοι λοιπόν δεν θέλουν να ανεβάζουν το χρέος τους για να ρίχνουν χρήμα στην οικονομία. Θέλουν να το κάνουν οι άλλοι (έστω, ΚΑΙ οι άλλοι).
Το κορίτσι όμως γνωρίζει ότι οι Αμερικάνοι δεν έχουν άλλη επιλογή. Θα ρίξουν χρήμα στην οικονομία τους. Με τον τρόπο αυτό θα χρηματοδοτήσουν και τη Γερμανία και τη Γαλλία και όλες τις εξαγωγικές χώρες (όχι εμείς δεν είμαστε εκεί).
Το κορίτσι λοιπόν αφήνει τον υπεύθυνο για την ζημιά να χρηματοδοτήσει όλο τον κόσμο και υποχρεώνει όλη την Ευρωζώνη να μειώσει τα ελλείματα. Οι χώρες της ευρωζώνης δεν έχουν την παραμικρή επιλογή. Αν δεν μειώσουν τα ελλείματα σημαίνει ότι χρηματοδοτούν άμεσα και γρήγορα τη Γερμανική οικονομία και όχι τη δική τους.
Στο βάλτο λοιπόν που παλεύουν τα βουβάλια έρχονται τα βατράχια (εμείς) να υποδείξουμε πως πρέπει να παλεύουν. Το αστείο είναι, όταν διαβάζω κάποιους που ξεκινάνε: "Οι Γερμανοί δεν καταλαβαίνουν...". Βατράχια !!
Για όποιον δεν διάβασε: Η Άντζελα υποχρεώνει τους Αμερικάνους (που δεν τους πολυαρέσει) να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη της Γερμανικής και Ευρωπαϊκής οικονομίας.
Κατάλαβα πλήρως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι γνώσεις μου δεν με βοηθάνε ιδιαίτερα σε θέματα οικονομίας αλλά "ξέρω" να διαβάζω κείμενα και να χρησιμοποιώ τη λογική μου.
Για να πω δε και την αλήθεια, κάτι είχα υποψιαστεί για την ... Άντζελα. Εύγε της λοιπόν.
Για τους υπολοίπους αναφερόμενους στο κείμενο ΘΑ ΤΟΥΣ ΞΕΧΑΣΩ ΟΛΟΥΣ.